Search
Search Menu

Kunst is een ‘oerbehoefte’

Linsewski:
‘Kunst hoort bij je oerbehoeften’

 

Astrid van den Hoek (artikel en foto)
Soester Courant
van 06-04-2018


 


De grote sculptuur voor de Cultuurprijs staat inmiddels in het gemeentehuis. Zo’n 120 uur werkte kunstenaar Frank Linsewski daaraan. Nu werkt hij aan vijf replica’s: voor de winnaar van dit jaar en ook alvast ‘op voorraad’ voor de komende jaren. ,,Steen is een waanzinnig materiaal om mee te werken.”

Voor de ontwerpwedstrijd stuurde Linsewski een ontwerp in dat gebaseerd was op een overwinningskrans. ,,Ik vind het leuk hierbij dat je een thema hebt, dat geeft je een kader. Ik kan wel iets abstracts maken dat alleen ik begrijp, maar dat is niet leuk. Ik wil dat anderen er ook iets aan beleven. De Cultuurprijs gaf een kader aan mijn fantasie. Het moest iets feestelijks zijn, vertaald in een beeld, in een vorm. Later heb ik dat verder uitgewerkt en er het idee van vleugels in verwerkt. De prijs gaat immers naar mensen die de cultuur in Soest vleugels geven.”

Het steenhouwen vergt veel concentratie, vertelt Linsewski. ,,Er zit een ‘gat’ in de vorm. Je moet daarbij voorzichtig te werk gaan. Als je te stevig gaat hakken of machines gebruikt, dan breekt het in stukken. Alles wat eraf is, is eraf. Als je een keer teveel schaaft, kan het verpest zijn. Daar waar de ‘vleugels’ uitsteken is het bijvoorbeeld erg kwetsbaar. Bij de kleinere beelden heb ik die uitstekende punten weggelaten, want dat werd te fragiel. Zo zie je ook maar weer dat het echt handwerk is, elk van deze beelden is daarmee uniek en anders.”

SCHAVEN, SCHAVEN, SCHAVEN Het begint met een groot stuk ruwe grijze steen van een centimeter of 70. Albast, afkomstig uit Spanje, persoonlijk uitgekozen in een winkel in Nederland. Met een beetje water checkt Linsewski bij het uitkiezen of er ‘lijntjes’ in het steen verborgen zitten, of andere kleuren. ,,Dan kan je kijken of dat past bij het ontwerp. Voor de grote versie van de sculptuur heb ik daarom een heldere steen uitgezocht met een tekening erin die het interessant maakt. Aan één kant zitten er een beetje bruinige strepen in, zodat het heel mooi wordt als het licht er doorheen komt. De replica’s zijn helemaal wit.”

HOUVAST Met houtskool maakt Linsewski dan een grove tekening op het stuk steen, dat hem houvast geeft bij het uithakken van de vorm. Daarna volgt een heel proces van schaven, schaven, schaven. ,,Aan het einde kun je nog wat ‘finetunen’ met schuurpapier. Daarna moet het gepolijst worden en zes à zeven keer in het water tot het helemaal glad is. Als-ie licht is, glad aanvoelt, de vorm er goed inzit en het geheel klopt, dan ben ik tevreden. Dan kan hij op een sokkel en mag iemand anders ervan gaan genieten.”

LIEFDEWERK Hij vindt het leuk dat zijn beeld nu in een openbare ruimte staat. ,,Dat is ook reclame voor mijn atelier natuurlijk! Ik kan voor allerlei gelegenheden een beeld leveren, maak bijvoorbeeld ook grafstenen. Tien jaar geleden heb ik mijn baan als leraar in het speciaal onderwijs opgezegd om mijn leven aan beeldhouwen te wijden. Lesgeven vind ik nog steeds heel leuk, dat doe ik hier ook in mijn atelier. Zo gaaf om te zien dat er dan iets uit hun handen komt dat ze zelf niet voor mogelijk hadden gehouden.”

PIANIST Linsewski heeft veel met kunst, cultuur en muziek. ,,Van huis uit ben ik beroepsmusicus. Ik was pianist, heb op het conservatorium gezeten. Wat ik verder herken in het werk dat de genomineerden doen, is dat het heel veel ‘liefdewerk’ is. Ze geven veel van hun vrije tijd, van hun aandacht en liefde. Je wijdt je leven aan iets. Sommige mensen vinden kunst en cultuur overbodig, maar het is heel belangrijk, zeker voor kinderen. Boven jezelf uitstijgen en ook iets teruggeven aan anderen. Je creativiteit ontdekken. Het hoort bij je oerbehoeften: eten, drinken, slapen en kunst!”

→ Lees het originele artikel in de Soester Courant